ŚWIĘTA KSIĘGA SŁOWIAN AWESTA

O DUMIE ".



, Duma żywi się próżnością i rozwija się wraz z narodzinami, zaszczytami, bogactwem i władzą. Dumni z bogactw i posiadania wielu dóbr nie wiedzą, jak zmienny i ulotny jest cały majątek.

Jest jak kwiat, który dumnie kwitnie, ale z czasem blaknie i chyli się ku upadkowi.

Duma przynosi upadek wielkich na ziemi, a ci, którzy okazują pokorę, są wywyższeni, podczas gdy dumi są upokorzeni.

Pokora ma współczucie, miłosierdzie, łagodność i poświęcenie dla swoich towarzyszy ; pycha jest wykorzystywana do surowości, zuchwalości, bezduszności i egoizmu.

Pokorny duch prosi o przebaczenie za krzywdy dokonane w życiu, podczas gdy duma odmawia pochylenia głowy, aby zwrócić się do Boga i zaniechać czynionej niegodziwości.

Jeśli kiedykolwiek będziecie chcieli osiągnąć dumę, to niech ona będzie z powodu czynienia dobroci.

Pokora porusza się w prostocie i pięknie wygląda, natomiast brzydota pychy, pomimo jej pięknych ozdób, pozostaje na zawsze.

Bogactwo świeci bardziej w stroju pokory niż w dumie. Pokora jest bardziej sprawiedliwa w łachmanach niż pycha w złotych szatach.

Prośmy AHURĘ MAZDĘ, aby patrzeć z pokorą na to, co przed nami i na to, co jeszcze nie zostało osiągnięte.

Nie bądźmy dumni i niedostępni dla ubogich ; uczmy się bycia pokornymi wśród wielkich i małych, bogatych i biednych, wszystkich jednakowo. Niech uczyni nas łagodnymi i zainspiruje nas do naśladowania pełnej wdzięku pokory Zaratustry.

A królestwo i JEGO wola, niech stanie się naszym udziałem.



Ks. Zgr. 14 1-14