Arka oznacza niebo, a im oznacza ziemię. To miejsce, gdzie Niebo dotyka ziemi, święta ziemia Aryjczyków.
Było stolicą wielu miast znajdujących się wokół niego i dlatego nazywano je Krajem Miast. W nim też to, co nie niebiańskie i to, co ziemskie było nierozlaczne. Wybudowane przed wieloma tysiącami zim przez króla o imieniu Jima, któremu Pan Mądrości nakazał je zbudować według wskazań.
Miasto Świątynia taka jest jego nazwa.
Było ono siedzibą wielu potężnych i wielkich Królów Kapłanów i ich rodzin, którzy byli nie tylko jego okolicznych miast zarządzcami, lecz także strażnikami wiary. Ich rządy były mądre oraz sprawiedliwe i prowadziły do dobrobytu.
Do miasta nie mogli wejść wędrowni kupcy, a wszystkie sprawy handlowe odbywały się poza jego murami.
Przybysze z odległych krain, przechodząc przez bramy ARKAIM, przekraczali ziemską rzeczywistość, która się kończyła, a zaczynała niebiańska. Przybywali do niego ludzie, by zdobyć wiedzę o życiu i o świecie.
Mieszkańcy gromadzili się wieczorem na głównym dziedzińcu, by przed rozpalonym Świętym Ogniem podziwiać rozgwieżdzone niebo. Wśród drzew ochy, brzozy i świerku, otoczonych górami z nakazu Ahura Mazdy, wybudowano Miasto- Miast.
Ludność i wspólny dziedziniec były chronione przez dobrze zaprojektowany wewnętrzny system obronny Arkaim, lecz zdarzyło się kilka razy, że miasto ucierpiało przez nieprzyjacielskie najazdy, lecz to, co uległo zniszczeniu było odbudowywane, a życie trwało nadal.
Aryjczycy żyli w Arkaim niewzruszoną wiarą w harmonii ze swoim sumieniem, co powodowało pokój ich ducha.
I choć ich życie wypełniał pokój i harmonia, czasami musieli się bronić przed nieprzyjaciółmi
W Arkaim istniał uporządkowany podział na funkcje i czynności :władcy, wojowników, rolników i rzemieślników.
Fragment że Świętej Księgi Słowian Awesty autorstwa Ratu
MUZEUM ARKAIM
ARKAIM jest otoczone od wielu lat celowym milczeniem nie tylko zachodnich ale i polskich społeczności akademickich – które nie chcą, aby prawda o tym miejscu wyszła na światło dzienne.
Chcą natomiast aby utrzymać przekonanie że Arkaim jest miejscem utworzonym przez fantazję i tym samym jest miejscem fikcyjnym, jednakże posiadane dowody całkowicie obalają takie przekonania.Ludzie żyjący w Arkaim przed wieloma tysiącai lat byli budowniczymi tego co dziś możemy nazwać kultuą europejską, nadali naszej cywilizacji podwaliny, cywilizacji, która jak wiemy i widzimy, została bardzo mocno zdeformowana przez nieprzyjazne wpływy.Posiadane ewidencje i prehistoryczne archiwa, otrzymane dzięki pracy wielu naukowców, archeologów, geologów i antropologów dają nam możliwość wglądu w zaawansowany zasób wiedzy, zarówno duchowej jak i technicznej, która, należycie wykorzystana może okazać się dla wielu przewodnikiem, jeśli zajdzie taka potrzeba w przyszłości.Historycy krytycznie nastawieni do odkrycia Arkaim, którzy w przeważającej mierze reprezentują instytucje powiązane z dominujacymi dziś religiami, pomimo wielu prób uciszania tematu Arkaim, zniekształcania informacji czy wręcz podawania fałszywych informacji, nie wytrzymują ilości istniejących dowodów i argumentów, choćby takich, że sławny obraz ogrodu Eden opisany w biblii, w rzeczywistości znajdował się nie w miescu opisanym przez nią samą, lecz właśnie w Arkaim.Dziejowa ewolucja, i migracja ludów, niezdrowe współzawodnictwo w chęci posiadania własnej historii, wyeksponowanie zaawansowanej technologii, duchowości i zdarzeń z nią związanych i wiele innych czynników spowodowało, że historia rzeczywista, prawdziwa poparta mocnymi argumentami, znalazła swoje miejsce w w księgach, nie mających nic wspólnego z daną kulturą i historią, bo czy na przykład bobry mogły żyć nad Eufratem? Czy rośliny mogły kwitnąć przez cały rok? Czy w końcu czy ludzie mogliby dożywać do wieku w którym dziś nie wiele osób żyje? Czy układ rzek i pory roku wystepują wszędzie jednakowo?Są to pytania na które dziś możemy w większości przypadków mieć odpowiedź. ARKAIM oznacza to miejsce, gdzie Niebo styka się z Ziemią, gdzie świat materialny i świat duchowy są nierozłacznie połączone.Miasto Arkaim zbudowane przez króla i jednocześnie pasterza Yimę/Jimę z nakazu Ahura Mazdy, zbudowane z zbiegu dwóch rzek Ural i Tobol. Arkaim dla starożytnych Słowian owian było centralnym miejscem, które wraz z upływem historii zostało zaprzedane na korzyść innych miejsc takich jak Jerozolima, Konstantynopol czy Rzym, dodając im przydomek miejsc świętych.Jest miejscem licznych uzdrowień i tym samym licznych wizyt turystycznych. Niektórzy nazywają Arkaim Sankturarium Bożej Mądrości i choć znajduje się w dzisiejszym czasie w ruinach wielu wierzy że zostanie odbudowane. Arkaim jest również bezsprzecznym miejscem narodzin wielkiego i pierwszego proroka Zoroastry, który spisał Słowo Boże zawarte w Aweście, lecz nie tej która jest obecnie dostepna na rynku księgarskim, gdyż ta pochodzi z okresu, gdzie wniesiono tradycje i ceremonie religijne hindusów a tekże wiele elementów islamu. W ten sposób nie ma ona żadnej wartości duchowej.Rozprzestrzenienie się ludu zamiejszkujacego Arkaim czyli Arjan, odbyła się na zasadzie, iż jedni wyruszyli na wschód, w dzisiejsze okolice Turkmenistanu i Tadżykistanu, inni na południe, na północną część indii i iraku. Miejsca te przed tysiącami lat posiadały podobny klimat jak na północy. Naukowcy zgadzają się, że Arkaim jest starsze od Egipskich piramid i starsze od Stonehenge (3300 pne).W maju 2005 roku Arkaim odwiedział Władimir Putin.Średnica okręgu widocznego na wielu fotografiach jest identyczna do Stonehenge, podobnie jak położenie geograficzne. Pierwsi odkrywcy opisują Arkaim jako Miasto Swastyki (o zaokrąglonych ramionach) i jako starożytną wczesno Słowiańsko Aryjską stolicę tak jak jest ona opisana w Aweście w Księdze Venidad.Wokół swastyki istnieje wiele kontrowersyjnych opinii, gdyż w historii została wykorzystana w niewłaściwy sposób. Osoba która ją adoptowała i posługiwała się nia jako symbolem określającym przekonania ideologiczne, przez nią samą została pokonana dlatego, że symbol ten nie stanowił osobliwej tradycji i znaczenia. Tak działo się z wieloma rzeczami.Dziś już niewiele osób pamięta, że swastyka była używana oficjalnie w Polsce w latach 20. było to w okresie sławnego „Cudu nad Wisłą”. Istniejące fotografie z tamtego okresu czasu jasno i wyraźnie wskazują na słowiańską tożsamość Polaków i łączącą ich historią z Arkaim. Sytuacja ta uległa zmianie podczas ekranizacji filmu gdzie wszystkie te symbole usunięto, tylko dlaczego i ze względu na kogo? Może warto zadać sobie pytanie: kto tak naprawdę przyczynił się do owego cudu…?Dziś ten symbol już nie istnieje jest zakazany, jej posiadanie jest prawie przestępstwem, tak się dzieje kiedy nieświadomość i ideologie religijne, które nie są Słowińskie zostają zastępione innymi, obcymi. Nie znaczy to wcale, że poprzez tą wypowiedź następuje nawołanie do przywrócenia symbolu do Polskiej rzeczywistości, lecz przypomnienie jakże dziś niewygodnych faktów z życia narodu Polskiego. Arkaim było zamieszkiwane przez okres kiluset lat.Aryjczycy, o których tu mowa, ich nazwa pochodzi od słowa “Arya” i oznacza honorowy, czcigodny, duchowy. Aryjscy Słowianie byli czcicielami Boga Ahura Mazdy, tak jak to zostało objawione przez Nauczyciela Zaratustrę tysiące lat przez utworzeniem daty/ery umownej. Emigrowali z ojczystej ziemi na północ Indii, Iranu, Rosji i pozostałych obszarów Europy, w tym również do Grecji, Niemczech, Francji, Skandynawii, Anglii, Szkocji i Irlandii.Starożytni Aryjczycy wierzyli w świat stworzony przez Ahura Mazdę, Doskonałego, Jedynego i Prawdziwego Boga. Historycy greccy epoki Cyrusa umieszczali Zoroastrę w okresie 8000 lat przed Chrystusem.Lecz jest możliwe że było to nawet odleglejsze w czasie. Arkaim jest prawdziwym miejscem narodzin Zoroastry, gdzie została napisana Święta Księga Awesty, by zaraz potem zanieść Jej światło na południe.W Arkaim jak podają analizy archeologiczne i fakty historyczne, Wielki Starożytny Kapłan i Wojownik został pochowany. Z całą pewnością można podkreślić że zoroastrianizm nie narodził się w Persji. Wiele współczenych badań archeologicznych, jak i badań nad tekstem wykluczają w pełni takie twierdzenie, że zoroastrianizm należał rdzennie do Persów, a dziś jest własnością Irańczyków.Takie twierdzenie w całości jest błędne, przyznaje to w sposób prezycyjny encyklopedia Irańska. Persowie przyjęli naukę Zaratustry, która została rozprzestrzeniona na tamtejszym terenie.Zoroastrianizm mówiąc innymi słowy, został adaptowany, by z czasem, dodając kolejne elementy stać się właścicielem własnej wersji Świętej Awesty. Świat i kultura Aryjczyków to świat Świętej Awesty, najbardziej starożytnych korzeni i początek filozofii oraz kultury europejskiej.Jak wspomniano wcześniej Arkaim posiadało wpisaną wewnątrz swastykę, jako jeden z sakralnych symboli.Można ją, swastykę, zobaczyć na starych prawosławnych ikonach, w rzymskich katakumbach.Jest symbolem szczęścia, radości, kreatywności.Swastyka skierowana w przeciwnym kierunku symbolizuje ciemność, zniszczenie. Profesor na wydziale filologii irańskiej, Dziekan Wydziału Studiów Orientalnych na Uniwersytecie w Petersburgu, tłumacz Avesty Ivan Michajłowicz Steblin-Kamenský mówi: W jednej z sekcji Awesty, Wendidad opisane jest wydarzenie związane z królem- pasterzem Yima/Jimą.Otrzymuje on nakaz od Boga Ahura Mazdy, aby zbudować miasto, by chronić zwierzęta, dobra i ludzi przed silnymi opadami śniegu, powodziami. Zgodnie z wolą Boga, miasto zostało wybudowane. Święta Awesta umieszcza ojczyznę starożytnych Aryjczyków, na północy, w kraju Vaydzha Aryanna . W jego opisie widzimy znaki szczególne jego północnej lokalizacji - bobry, które żyją w rzekach, drzewa, typowe dla północnej i środkowej części Europy. "… Król Pastor Yima/Jima, o którym czytamy w Świętej Aweście rozszerza ziemię nakazem Ahura Mazdy na południe oznajmiając tym samym wypełnienie woli Boga Ahura Mazdy laską pasterską i dmięciem w róg…” Jest oczywistym, że migracja plemion Aryjskich przeszła od północy na południe, a nie odwrotnie, jak powiadają niektóre dzisiejsze informacje.Reasumując, czy stwierdzenie że ludy, narody i regiony począwszy od Iranu po Izrael w starożytności były narodami, plemionami czy też regionami o religii monoteistycznej? Czy wierzyli w Jednego i Prawdziwego Boga?Odpowiedź na to pytanie jest negatywna. Do tych obszarów wiara w Jednego Boga przyszła z północy a Arkaim jest jej źródłem.
http://zoroastryzm.org/index/muzeum_arkaim/0-134
,ROZWÓJ NAUKI W ARKAIM".
Obserwując naturę i ruch nieba, Aryjczycy odkryli osiemnaście zjawisk, sześć związanych ze Słońcem i dwanaście z księżycem :równonoc, przesilenia, wschody i zachody słońca, pełnię i nów księżyca.
Opracowano sposób uporządkowanego i sprawiedliwego zarządzania mieszkańcami. W Arkaim po raz pierwszy użyto wozów drewnianych - rydwanów zaprzegając do nich konie lub woły ; zostało wynalezione strzemię. Do połowu ryb służyły haczyki wykonane z kości zwierząt, podobnie jak igły do szycia.
W czasie gdy inne ludy wędrowały po ziemi, zajmując się łowiectwem i zbieractwem, Aryjczycy budowali miasta, rozwijali rzemiosło, naukę i sztukę.
Arkaim było wielokrotnie niszczone przez najazdy dzikich plemion, kilka razy mieszkańcy zmuszeni byli do jego opuszczenia, zawsze jednak wracali, odbudowując je dokładnie tak samo ;każdą studnię, każde miejsce pracy i zamieszkania, wszystko tak, jak dawniej.
Aryjczycy ponad czterokrotnie rozszerzyli i powiększyli swoją ziemię w ciągu tysiąca pięciuset lat.
Arkaim 3 1-7
DZIEJE STAROŻYTNYCH ARYJCZYKÓW
- Prastare to czasy , dawne historie których spisanie ze wszystkimi szczegółami zajełoby sto lat , a może i dłużej . Te zaś , które uwagą powinny być otoczone, zostają uwiecznione, by o nich pamiętać.
Niech nie uchodzą one twojej uwadze, nawet gdy będą mówić ,że to dzieje otulone tajemnicą czasu.
A były to czasy heroizmu , epoki siły , nieokielzanej odwagi , kiedy siła mężczyzn i kobiet była czysta jak światło , a wszyscy chodzący w sprawiedliwości ,toczyli wojnę ze złem , walcząc o dobro swojego ludu i dzieci.
Pas święty z dumą noszony stale im przypominał , że z rodu królów pochodzi i kapłańską służbę czynią ,gdy Prawa przez nich ustanowione w natchnieniu przez Boga MAZDĘ spełniają.
To miejsce na ziemi było zamieszkane przez ludzi, którzy dumnie siebie nazywali Aryjczykami . Mówiąc o sobie w ten sposób , mieli na myśli ludzi czystych i szlachetnych. Stanowili pierwszy cywilizowany lud w historii świata.
Wielcy królowie rządzili Aryjczykami w tamtej epoce. Na dźwięk rogu gromadzili się na łąkach, lasach i górach , by odprawiać pobożne ceremonie. Składali proste ofiary, to czym natura ich obdarowała , świętemu Ogniowi, palącymi się na ołtarzu pośrodku nich ,gdzie kapłan nauki MAZDY słowa Mądrości wyjaśniał .
Z gorliwością , ze wzniesionymi rękami przed płomieniem , wymawiali starożytne słowa chwały i uwielbienia . Czcili AHURĘ MAZDĘ i JEGO święty OGIEŃ, dziękując za wodę , ziemię, rośliny dające pożywienie i wierne zwierzęta na ziemi ; dziękowano za piękno słońca i nocny blask księżyca , za gwiazdy błyszczące na jasnym niebie.
2.
Śpiewali z miłością i oddaniem , gdyż te cenne rzeczy zostały uczynione przez AHURĘ ,aby pomagały człowiekowi.
Za przestępstwo były uważane składane nieczyste dary ; zwierząt w ofierze nie zabijano.
Przestrzegali zasad czystości ciała i ducha , a także chronili otaczającą ich przyrodę .
Dzieci były wychowywane przez rodziców, aby być w przyszłości pożytecznymi dla wspólnoty i stać się wojownikami Ahura Mazdy , broniącymi dobroci i walczącymi że złem na świecie. Aryjczyk zawsze był posłuszny woli swoich przodków i podążał ścieżką , którą oni podążali .
Z końcem dnia gromadzili się na dziedzińcu , gdzie razem śpiewali i tańczyli przy wtórze bebenków , piszczałek i trabek w radości, w świetle pochodni wznosząc dzięki AHURZE.
Od niepamiętnych czasów Aryjczycy zawsze byli przepełnieni radością życia śpiewanie hymnów raz na dzień przed Świętym Ogniem było obowiązkiem każdej rodziny; Aryjczycy oddawali hołd Ogniu jako temu ,który oczyszcza , traktując go, jako najczystszy potężny symbol Boga MAZDY.
Zainspirowało to Aryjczyków do większej czystości i bohaterstwa . Rodzina starała się , aby majestatyczny Ogień zawsze palił się w ich domostwie i by mogli pozostać pod jego oczyszczającym wpływem .
Aryjczycy byli szlachetni , żyjąc Prawem sprawiedliwości. Kapłani , których szanowali nie byli bogami , ale od Boga Mazdy posłanymi; ludźmi zwykłymi, choć bardziej obeznanymi w sprawach myśli i ducha. Mówi ono , że szlachetnym Aryjczykiem jest ten kto przestrzega Prawa sprawiedliwości. To najważniejsze prawo obejmowało : bezwarunkowe posłuszeństwo wobec rodziców i nauczycieli , szacunek dla osób starszych, ochronę i niezanieczyszczanie wody ,ognia i domu ,obronę swojej rodziny i przyjaciół, aby nie ścigać uciekającego wroga, nigdy nie podnosić ręki na kobiety i dzieci, dać pełną ochronę każdemu, kto prosi o schronienie."
ŻYCIE CODZIENNE
3.
,Większość Aryjczyków prowadziła osiadły tryb życia .
Z pierwszymi promieniami słońca rozpoczynali przygotowania do swoich codziennych zajęć .
Po założeniu świętego pasa i odmowieniu prastarych hymnów przed domowym świętym Ogniem zaczynali pracę , którą kończyli wraz z nastaniem wieczoru .
Gdy urodziło się dziecko ,rodzice przynosili je do kapłana , by ten w obecności świętego Ognia wypowiedział starożytne słowa Mądrości, prosząc o ochronę , zdrowie, mądrość i odwagę.
Gdy zaś ktoś chorował , do domowego ognia dodawano ziół zdrowotnych , których zapach unosił się w powietrzu , mając przynieść ulgę choremu.
Zmarłymi zajmowali się wyznaczeni do tego ludzie, którzy ciało bez życia przygotowali do pochówku.
Czas z dala od pracy przeznaczano na naprawy uszkodzonych narzędzi rolniczych , łodzi rybackich cerowanie ubrań , robienie strzał do łuków i przygotowanie posiłków ; dzieci poznawały instrumenty muzyczne i pod okiem nauczycieli zdobywaly wiedzę.
Każdy bez zazdrości , szanował własność drugiego . Przestrzegano ustanowionych okresów świąt , do których się należycie przygotowywano i pilnowano praw tradycji.
Byli odporni na ciepło , zimno, deszcz, czy brak jedzenia . Nie pili mocnych trunków ani się nie upijali, a niewiastom nie wolno było ich spożywać,
Chodzili też do pobliskich lasów, aby przynieść drewno do ogniska, które paliło się przez cały czas.
UPRAWY I ŻYWIENIE – uprawiano proso, owies , jęczmień, pszenicę, cebulę i wiele innych użytecznych roślin. Wypiekali chleb ,a z mleka robiono masło i ser. Żywiono się kaszą, którą gotowano i mieszano z mlekiem , a także z rybami i mięsem. Zajmowali się wyrobem garnków glinianych i waz , używając do tego koła garncarskiego . Rysowali na nich różne symbole, np. słońca , ziaren do uprawy, swastyki czy rydwanow."
4.
Z hodowanych owiec pozyskiwali wełnę , z której wyrabiali odzież . Rzeźbili w kości , wydobywali srebro , złoto ,szlachetne kamienie, wykonując z nich różne ozdoby , sprzedając je potem wędrownym kupcom . Zajmowano się kowalstwem , stolarstwem wyrabiano siekiery i narzędzia potrzebne do prac w polu.
Kamieniarstwo służyło do wykładania piwnic murów obronnych i rowów. Handlowano wykonanymi z miedzi i brązu przedmiotami.
Kobiety zajmowały się wyrobem biżuterii, którą chętnie się ozdabiały . Na rzekach powstawały tamy , budowali kanały nawadniające, aby dostarczyć wodę na swoje pola , budowali też zagrody , studnie i piece . W okresie żniw , intensywnego wypasu zwierząt, trzeba było podzielić wiele różnych obowiązków .
Z gliny wyrabiali cegły do murów obronnych i mieszkań w kolorach jasnozółtym , zielonym i niekiedy w czerwonym kolorze gliny ".
Święta Księga Słowian Awesta na:
www.wfw.com.pl
Powrót Słowian w chwale Ahury Mazdy
- Ludu Słowian wróć do walki,
walki o tożsamość swą,
Niech nie trwożą Cię porażki,
bo zmierzasz przed Ahury Tron.
- Dzięki wierze nam przekazanej,
podążamy drogą Twą
i niech wie, wokół świat cały,
że dojdziemy z pomocą Twą.
- Niech Twój Ogień nas ochrania,
Twą Świątynią natura jest,
z niej czerpiemy siły do trwania,
w niej nasza siła, Twa Chwała i Cześć.
- Inspiruj nas Ahuro do dobra,
Inspiruj nas miłością Twą,
niech ona będzie drogowskazem,
myślą, uczynkom, by niweczyły zło.
On jest naszym Przyjacielem,
który był, będzie i jest,
Jego Mądrość nigdy cię nie zawiedzie,
Bo On Bogiem Mądrości jest.
Powtórzenie:
Jego Mądrość nigdy cię nie zawiedzie
Bo On Bogiem Mądrości jest.
Kiedy o Boże nadejdzie dzień,
kiedy Prawda się umocni,
kiedy skutecznie się rozprzestrzeni
Twoje przesłanie
Kiedy nadejdzie, bo wybrałem Cię jako mojego Nauczyciela’’.
Niech nie będzie nikogo, kto nie rozpozna twarzy niesprawiedliwości’’.
O dumie
, Duma żywi się próżnością i rozwija się wraz z narodzinami, zaszczytami, bogactwem i władzą. Dumni z bogactw i posiadania wielu dóbr nie wiedzą, jak zmienny i ulotny jest cały majątek.
Jest jak kwiat, który dumnie kwitnie, ale z czasem blaknie i chyli się ku upadkowi.
Duma przynosi upadek wielkich na ziemi, a ci, którzy okazują pokorę, są wywyższeni, podczas gdy dumi są upokorzeni.
Pokora ma współczucie, miłosierdzie, łagodność i poświęcenie dla swoich towarzyszy ; pycha jest wykorzystywana do surowości, zuchwalości, bezduszności i egoizmu.
Pokorny duch prosi o przebaczenie za krzywdy dokonane w życiu, podczas gdy duma odmawia pochylenia głowy, aby zwrócić się do Boga i zaniechać czynionej niegodziwości.
Jeśli kiedykolwiek będziecie chcieli osiągnąć dumę, to niech ona będzie z powodu czynienia dobroci.
Pokora porusza się w prostocie i pięknie wygląda, natomiast brzydota pychy, pomimo jej pięknych ozdób, pozostaje na zawsze.
Bogactwo świeci bardziej w stroju pokory niż w dumie. Pokora jest bardziej sprawiedliwa w łachmanach niż pycha w złotych szatach.
Prośmy AHURĘ MAZDĘ, aby patrzeć z pokorą na to, co przed nami i na to, co jeszcze nie zostało osiągnięte.
Nie bądźmy dumni i niedostępni dla ubogich ; uczmy się bycia pokornymi wśród wielkich i małych, bogatych i biednych, wszystkich jednakowo. Niech uczyni nas łagodnymi i zainspiruje nas do naśladowania pełnej wdzięku pokory Zaratustry.
A królestwo i JEGO wola, niech stanie się naszym udziałem.
Ks. Zgr. 14 1-14
Księga Rodu 17 13-20
,Cztery drogi pojawią się przed ich oczami.
Trzy z nich będą fałszywe,sa to drogi pomocników zła,
gdzie ich duch popychany jest do ciemnego dołu .
Czwarta droga jest drogą Ducha i Prawdy ,która prowadzi nad przepaścią.
Odważni Słowianie będą ją przechodzić w chwale,
widząc w niej sposób,który prowadzi do zbawienia.
Dobra nagroda zostanie im przyznana za ich odwagę i prawdę,
zostając nagrodzeni bogactwem ducha i rzeczy materialnych.
Świat będzie podzielony na dwie części,
Czyniący zło pozostaną w tyle
Z duchami nieczystymi i sługami zła
Natura przekształci większość z nich w proch.
Oni będą końcem końca .
Sprawiedliwi będą kroczyć u boku Słowian
dokonawszy wyboru Dobrych Myśli Słów i Czynów."
Według przekazów Pism Kapłańskich ,aryjscy Słowianie cenili sobie wiedzę pochodzącą z Awesty,co w znacznym sposób odroznialo ich od ludów ,u których dominowały przyjemności cielesne.Przyjaźń podobnie jak rodzina była święta.